Marjolinzweren: oorzaken, diagnose, behandelingen en meer

Inhoudsopgave:

Marjolinzweren: oorzaken, diagnose, behandelingen en meer
Marjolinzweren: oorzaken, diagnose, behandelingen en meer
Anonim

Een Marjolin-zweer is een agressieve en zeldzame vorm van huidkanker die ontstaat door brandwonden, slecht genezende wonden of littekens. Het groeit langzaam, maar na verloop van tijd kan het zich uitbreiden naar andere delen van je lichaam, inclusief je hersenen, nieren, lever of longen.

Wat zijn de tekenen van een marjolinezweer?

Enkele van de eerste tekenen van een marjolinezweer zijn irritatie en schade rond een geblesseerd gebied. Uw huid zal waarschijnlijk jeuken, branden en blaren. Kort daarna verschijnt er een nieuwe open zweer, gevuld met verschillende harde knobbels rond het geblesseerde gebied. Het ziet eruit als een platte zweer met in de meeste gevallen opstaande randen.

Naarmate de pijn zich vormt, is het ook gebruikelijk om bloedingen, korstvorming, stinkende pus en hevige pijn te ervaren. Marjolin-zweren kunnen herhaaldelijk sluiten en weer openen. Ze kunnen ook blijven groeien na de vorming van de eerste zweer.

Onderzoek suggereert ook dat Marjolin-zweren het meest waarschijnlijk op uw benen, voeten, nek en hoofd groeien.

De meeste Marjolin-zweren zijn kankerachtig en vormen plaveiselkankercellen in de bovenste lagen van uw huid. Sommige Marjolin-zweren kunnen zich ook vormen als basale celtumoren die zich in diepere lagen van uw huid vormen.

Wie loopt er risico op een marjolinezweer?

‌Volgens bestaand onderzoek heeft een Marjolin-zweer drie keer meer kans om zich bij mannen te ontwikkelen. Mensen van 50 jaar of ouder, die in ontwikkelingslanden wonen en weinig toegang hebben tot medische zorg, lopen ook meer risico.

Hoe ontwikkelt een marjolinezweer zich?

Marjolinzweren komen van eerder gekwetste, getraumatiseerde en chronisch ontstoken huid of littekenweefsel. Ze worden vaak geassocieerd met brandwondenlittekens, maar kunnen ook het gevolg zijn van.

Decubitus. Dit zijn gebieden met een beschadigde huid. De schade wordt veroorzaakt door te lang in één houding te blijven. Decubitus treedt meestal op als u bedlegerig bent of niet kunt bewegen. Ze vormen zich meestal waar uw botten zich dicht bij uw huid bevinden, zoals uw enkels, ellebogen, hielen, heupen en rug.

Chronische veneuze ulcera. Dit zijn langdurige zweren die zich aan de binnenkant van uw been ontwikkelen en pijn, jeuk en zwelling veroorzaken.

Wonden. Wonden zijn elke vorm van schade of breuk in het oppervlak van uw huid.

Osteomyelitis. Dit is een ontsteking van uw botten veroorzaakt door infecties, meestal in de benen, arm of wervelkolom. Infecties kunnen uw botten bereiken door door uw bloedbaan te reizen of zich vanuit nabijgelegen weefsel te verspreiden.

Fistels. Dit zijn abnormale verbindingen tussen twee lichaamsdelen, zoals een orgaan of bloedvat en een andere structuur. Fistels zijn meestal het gevolg van een verwonding of een operatie.

Leprazweren. Deze zweren zijn infecties die worden veroorzaakt door langzaam groeiende bacteriën die Mycobacterium leprae worden genoemd. Ze kunnen je zenuwen, huid, ogen en neusslijmvlies aantasten.

Amputatiestomp. Nadat een ledemaat is verwijderd, wordt het deel dat achterblijft achter een gezond gewricht een restledemaat genoemd, of vaker een stomp.

Huidtransplantaten. Bij een huidtransplantaat wordt een gezonde huid verwijderd van een onaangetast deel van uw lichaam en gebruikt om verloren of beschadigde huid te bedekken.

Met straling behandelde delen van de huid. Straling is een vorm van kankerbehandeling waarbij stralen van intense energie worden gebruikt om kankercellen te doden.

Littekens. Littekens zijn gebieden met weefselgroei die een plek markeren waar uw huid is genezen na een verwonding.

Hoe wordt een marjolinezweer gediagnosticeerd?

Om een Marjolin-zweer te diagnosticeren, zal een arts waarschijnlijk beginnen met u te vragen naar uw medische geschiedenis en de oorzaken van eventuele wonden.

Ze kunnen ook een biopsie nemen van je beschadigde huid. Delen van je beschadigde huid worden verwijderd en naar een laboratorium gestuurd voor evaluatie.

Als een laboratorium bevestigt dat je een Marjolin-zweer hebt, is de volgende stap om te zien hoeveel kanker er in je lichaam zit. Dit kan worden gedaan door middel van een onderzoek door uw arts of met een MRI- of CT-scan.

Hoe wordt een marjolinezweer behandeld?

Een veel voorkomende behandeling voor een Marjolin-zweer is een Mohs-operatie, die wordt uitgevoerd om de kanker te verwijderen. De operatie gebeurt in verschillende fasen. Uw arts zal een laag van uw huid verwijderen, de laag onder een microscoop bekijken en het proces blijven herhalen totdat er geen kankercellen meer zijn.

Na de operatie kan uw arts aanbevelen om het gebied van de beschadigde huid te bedekken met een huidtransplantaat. Uw arts kan ook andere behandelingen voorschrijven, waaronder.

Chemotherapie. Chemotherapie is een medicamenteuze behandeling waarbij krachtige chemicaliën worden gebruikt om snelgroeiende cellen in uw lichaam te doden.

Bestralingstherapie. Bij bestralingstherapie worden stralen van intense energie gebruikt om kankercellen te doden.

Amputatie. Amputatie is het verwijderen van een ledemaat door een trauma, medische aandoening of operatie.

Na een operatie en eventuele andere behandelingen dient u regelmatig contact op te nemen met uw arts om er zeker van te zijn dat de kanker niet is teruggekeerd.

Wat is de prognose van een marjolinezweer?

Marjolinzweren zijn ernstig en kunnen in sommige gevallen tot de dood leiden. Uw prognose hangt af van hoe agressief uw kanker is en hoeveel het zich heeft verspreid. Het overlevingspercentage van vijf jaar voor een Marjolin-zweer is meestal 40% - 69%.

Dit overlevingspercentage van vijf jaar betekent dat 40%-69% van de mensen met een Marjolin-zweer vijf jaar na de diagnose in leven blijft.

Het is belangrijk om in gedachten te houden dat Marjolin-zweren kunnen terugkeren, zelfs nadat ze zijn verwijderd. Als u eerder een Marjolin-zweer heeft gehad, zorg er dan voor dat u regelmatig contact opneemt met uw arts. Vertel hen over eventuele veranderingen die u opmerkt rond het getroffen gebied.

Aanbevolen:

Interessante artikelen
Epidermolysis Bullosa: symptomen, oorzaken, diagnose, behandeling
Lees verder

Epidermolysis Bullosa: symptomen, oorzaken, diagnose, behandeling

Epidermolysis bullosa is een zeldzame genetische aandoening die de huid zo kwetsbaar maakt dat ze bij de minste aanraking kan scheuren of blaren. Kinderen die ermee geboren worden, worden vaak "vlinderkinderen" genoemd omdat hun huid zo kwetsbaar lijkt als een vlindervleugel.

Achalasie: is het maagzuur, GERD of erger?
Lees verder

Achalasie: is het maagzuur, GERD of erger?

Wat is achalasie? Achalasie treedt op wanneer de processen die voedsel naar je maag verplaatsen niet werken zoals zou moeten. Om voedsel en vloeistoffen van uw mond naar uw maag te laten gaan, moeten er twee dingen gebeuren nadat u hebt ingeslikt.

Congenitale hypotrichose: aangeboren aplasie, driehoekige alopecia en meer
Lees verder

Congenitale hypotrichose: aangeboren aplasie, driehoekige alopecia en meer

Hypotrichose is de term die dermatologen gebruiken om een toestand van geen haargroei te beschrijven. In tegenstelling tot alopecia, dat haaruitval beschrijft waar voorheen haargroei was, beschrijft hypotrichose een situatie waarin er in de eerste plaats geen haargroei was.