Diagnostische tests voor schizofrenie

Inhoudsopgave:

Diagnostische tests voor schizofrenie
Diagnostische tests voor schizofrenie
Anonim

Een simpele vingerprik of wanguitstrijkje kan niet aantonen of jij of iemand die je kent schizofrenie heeft. In plaats daarvan zal uw arts waarschijnlijk met u praten over uw symptomen en andere aandoeningen uitsluiten voordat hij een diagnose stelt. Maar er zijn ook tests die helpen bepalen hoe ernstig uw symptomen zijn en die u de weg wijzen naar de juiste behandeling.

Je arts kan je doorverwijzen naar een bevoegde geestelijke gezondheidswerker (vaak een psychiater) voor een psychologische evaluatie. Ten eerste zorgen ze ervoor dat je geen medische problemen hebt.

Uw arts zal u, uw familie of beide ook vragen stellen over uw symptomen en psychiatrische voorgeschiedenis.

Uw familieleden of vrienden kunnen helpen door de arts een gedetailleerde geschiedenis en informatie te geven over zaken als:

  • Gedragsveranderingen
  • Vorige niveau van sociaal functioneren
  • Geschiedenis van psychische aandoeningen in de familie
  • Medische en psychiatrische problemen uit het verleden
  • Medicijnen
  • Allergieën (voor voedsel en medicijnen)
  • Vorige psychiaters en andere artsen.

Een geschiedenis van ziekenhuisopnames is ook nuttig. Uw arts kan de dossiers bij deze faciliteiten opvragen en bekijken.

Andere problemen uitsluiten

Bepaalde neurologische aandoeningen kunnen soms symptomen veroorzaken die op schizofrenie lijken, zoals:

  • Epilepsie
  • Hersentumoren
  • Encefalitis
  • Endocriene en metabole problemen
  • Infectieziekten
  • Auto-immuunziekten waarbij het centrale zenuwstelsel betrokken is

Uw arts zal een lichamelijk onderzoek doen. Mogelijk hebt u ook tests nodig, soms inclusief beeldvormingstechnieken voor de hersenen, zoals een CT-scan of MRI van de hersenen.

Over het algemeen zijn laboratoriumresultaten en beeldvormende onderzoeken normaal bij mensen met schizofrenie. Als u bepaald gedrag vertoont als onderdeel van een psychische stoornis, zoals te veel water drinken, kan dit in uw laboratoriumresultaten als een stofwisselingsprobleem naar voren komen.

Uw arts zal kijken of uw symptomen van schizofrenie zijn of dat ze kunnen worden veroorzaakt door medicijnen die u gebruikt.

Veel drugs kunnen psychotische symptomen veroorzaken, waaronder

  • Alcohol
  • PCP
  • Heroïne
  • Amfetaminen
  • Cocaïne
  • Bepaalde vrij verkrijgbare medicijnen en medicijnen op recept

Een toxicologisch scherm kan uw arts helpen om te zien of stoffen in uw lichaam tot uw psychotische symptomen kunnen hebben geleid. Symptomen kunnen optreden als u dronken bent en soms tijdens ontwenningsverschijnselen. Als u te maken heeft met middelenmisbruik, kan uw arts u helpen erachter te komen of het drugsgebruik de reden is voor uw psychotische symptomen of gewoon een andere factor is.

Sommige medicijnen kunnen een verzwakte immuunrespons veroorzaken, wat zich uit in een laag aantal witte bloedcellen.

Je arts kan ook psychologische tests gebruiken om de symptomen van schizofrenie verder te onderzoeken. Deze tests kunnen het volgende omvatten:

  • Cognitieve testen
  • Persoonlijkheidstesten
  • Open-ended of projectieve testen zoals de Rorschach (inkblot) test

Uw arts kan de voorkeur geven aan één specifieke test of een combinatie hiervan gebruiken. Er is enige overlap in wat elke test meet.

Over het algemeen proberen de tests te meten hoe intens uw leven wordt beïnvloed door drie soorten schizofreniesymptomen:

  • Negatief
  • Positief
  • Cognitief

Negatieve symptomen zijn verlies van normaal functioneren dat problemen veroorzaakt, zoals platte emoties of uitdrukkingen. Positieve symptomen zijn gevoelens of gedragingen die normaal niet aanwezig zijn, zoals psychotische symptomen die een breuk met de werkelijkheid laten zien. Cognitieve symptomen omvatten effecten op uw geheugen en aandacht.

Voor sommige tests kan uw arts maximaal een uur met u praten en u specifieke vragen stellen over uw symptomen. Andere tests omvatten een paar korte vragen, en u weet misschien niet eens dat er een test aan de gang is.

Uw arts kan de resultaten gebruiken om te beslissen of behandeling kan helpen, of de therapie die u nu krijgt moet worden gewijzigd en of uw ziekte beter of slechter wordt.

Positieve en negatieve syndroomschaal (PANSS)

Deze test staat bekend als de "gouden standaard" om te meten hoe goed uw behandeling werkt. Uw arts kan de PANSS-test gedurende een bepaalde periode meer dan eens gebruiken om te controleren of een medicijn of therapie uw symptomen echt heeft verbeterd.

Voor de PANSS-test zal uw arts u ongeveer 30 tot 40 minuten interviewen. Ze zullen ook uw familieleden of verzorgers vragen naar uw gedrag.

In het eerste deel van de test zal uw arts vragen stellen over uw medische geschiedenis en symptomen. In het tweede deel kunt u vragen krijgen die proberen te achterhalen hoe ernstig uw symptomen zijn. Uw arts kan bijvoorbeeld vragen stellen als: "Hoe verhoudt u zich tot de gemiddelde persoon?" en "Heb je speciale of ongebruikelijke krachten?"

In het derde deel van het interview, gerichte vragen als "Hoe zijn een trein en een bus?" controleer hoe goed u kunt redeneren. U kunt ook andere vragen over stemming krijgen.

Op basis van uw antwoorden en de observatie van uw gedrag door uw arts, geven zij u een score op 30 items op de PANSS-schaal. Elk item wordt gerangschikt van 1 (afwezig) tot 7 (extreem), wat een score tussen 30 en 210 oplevert.

SANS- en SAPS-tests

Deze twee tests analyseren de effecten van positieve en negatieve symptomen.

SANS staat voor Schaal voor de beoordeling van negatieve symptomen. Het meet 25 negatieve symptomen van schizofrenie, waaronder:

  • Gebrek aan gezichtsuitdrukkingen
  • Sociale onoplettendheid
  • Gebrek aan interesses en relaties

De volledige naam van de SAPS-test is Schaal voor de beoordeling van positieve symptomen. Het controleert 34 positieve symptomen, waaronder:

  • Hallucinaties (dingen zien of horen die er niet zijn)
  • Waanideeën (sterk geloof in dingen die niet waar zijn)

In beide schalen wordt elk symptoom gescoord van 1 (geen) tot 5 (ernstig).

Brief Psychiatric Rating Scale (BPRS)

Het is een van de meest voorkomende tests die psychiaters gebruiken als ze willen controleren hoe ernstig iemands schizofrenie is.

De test kijkt naar 18 symptomen of gedragingen, zoals vijandigheid, desoriëntatie en hallucinatie. Het scoort elk op een schaal van 1 (niet aanwezig) tot 7 (extreem ernstig).

De scores zijn gebaseerd op een gesprek van 20 tot 30 minuten dat uw arts met u, uw familieleden of andere zorgverleners heeft.

Clinical Global Impression-Schizofrenia (CGI-SCH)

Artsen hebben deze test aangepast voor mensen met schizofrenie van de meer algemene Clinical Global Impression-score, die wordt gebruikt om andere psychiatrische aandoeningen te diagnosticeren.

Net als de PANSS-test gebruiken artsen CGI-SCH meestal wanneer ze willen zien hoe goed een behandeling voor schizofrenie werkt, hetzij voor één persoon of voor een groep mensen die in een klinische proef zitten.

De CGI-SCH meet twee dingen:

  • Hoe ernstig is uw schizofrenie
  • Hoeveel zijn de symptomen veranderd sinds je laatste controle

Elk resultaat wordt gemeten op een schaal van 1 tot 7, waarbij 7 de ernstigste vorm van schizofrenie of de grootste toename van schizofreniesymptomen is.

Terwijl andere tests een lang interview met vaste vragen inhouden, kan de CGI-SCH door een psychiater in slechts enkele minuten worden berekend. De afspraak omvat vragen over uw symptomen van de afgelopen 7 dagen.

Depressieschaal van Calgary voor schizofrenie

Artsen gebruiken deze test om u te controleren op symptomen van depressie die uw dagelijks leven kunnen beïnvloeden of zelfs zelfmoordgedachten kunnen veroorzaken.

De schaal is gebaseerd op de antwoorden op slechts negen vragen, waaronder "Hoe zou u uw stemming van de afgelopen 2 weken omschrijven?" en "Heb je het gevoel gehad dat het leven niet de moeite waard was om geleefd te worden?"

Aanbevolen:

Interessante artikelen
Oefeningen voor Pectus Excavatum: beste weddenschappen, aan de slag en meer
Lees verder

Oefeningen voor Pectus Excavatum: beste weddenschappen, aan de slag en meer

Pectus excavatum is een aandoening waarbij het borstbeen naar binnen groeit, waardoor de borst een ingestort uiterlijk krijgt. Ook bekend als trechterborst of verzonken borstkas, wordt het zowel bij kinderen als bij volwassenen aangetroffen, maar het wordt meestal opgemerkt wanneer een snelle groeispurt plaatsvindt tijdens de puberteit.

Brachydactylie: wat het is en wat het betekent voor uw gezondheid
Lees verder

Brachydactylie: wat het is en wat het betekent voor uw gezondheid

Brachydactylie is een aangeboren aandoening waarmee een persoon wordt geboren. Het leidt ertoe dat iemands vingers en tenen veel korter zijn dan gemiddeld in vergelijking met de algemene grootte van hun lichaam. Er zijn meerdere soorten brachydactylie die de vingers en tenen verschillend beïnvloeden.

Wat is een kinderarts? Wat ze doen, wanneer je er een zou moeten zien, wat te verwachten?
Lees verder

Wat is een kinderarts? Wat ze doen, wanneer je er een zou moeten zien, wat te verwachten?

Een kinderarts is een arts die gespecialiseerd is in de zorg voor kinderen vanaf de geboorte tot in de kindertijd. Kindergeneeskunde omvat een breed scala aan gezondheidsdiensten, van preventieve zorg tot het diagnosticeren en behandelen van verschillende ziekten en aandoeningen.