Prostaatkanker bij niet-binaire en transgenders

Inhoudsopgave:

Prostaatkanker bij niet-binaire en transgenders
Prostaatkanker bij niet-binaire en transgenders
Anonim

Iedereen met een prostaatklier kan prostaatkanker krijgen. Dit omvat transgender vrouwen en niet-binaire personen die bij de geboorte als man werden geïdentificeerd.

Het is belangrijk om je hiervan bewust te zijn, aangezien zorgverleners mogelijk niet altijd de juiste screening bieden. Als u bijvoorbeeld als vrouw in uw medische dossiers staat, weet uw arts misschien niet eens dat u een prostaat heeft. Omdat het risico op prostaatkanker lager is bij transgender vrouwen, kunnen sommige zorgverleners screening zelfs als onbelangrijk beschouwen.

Er zijn weinig richtlijnen voor kankerzorg specifiek voor transgenders. Maar uw zorgverlener moet altijd rekening houden met genderidentiteit bij het nemen van beslissingen over screening en behandeling van prostaatkanker.

Het kan moeilijk en ongemakkelijk zijn voor trans- en niet-binaire mensen om eerlijk met artsen te praten over de organen die verband houden met hun geboortegeslacht. Maar eerlijk praten is belangrijk. Als u zich op uw gemak voelt om gevoelige kwesties te bespreken, is de kans kleiner dat u de benodigde zorg uitstelt.

Wat is het risico voor transvrouwen en niet-binaire mensen?

Onderzoekers weten niet precies het risico dat transvrouwen prostaatkanker krijgen, maar ze weten wel dat het lager is dan dat van cisgendermannen. ("Cisgender" betekent dat het geslacht waarmee een persoon zich identificeert overeenkomt met het geslacht dat op zijn geboorteakte staat vermeld.) Het risico bestaat echter.

Het risico op prostaatkanker bij transvrouwen en niet-binaire personen die bij de geboorte aan een man zijn toegewezen, neemt na de leeftijd van 50 toe, net als bij cisgender-mannen. Als u een transvrouw van boven de 50 bent, bespreek dan het risico op prostaatkanker met uw arts, ook als u geen symptomen heeft.

Transvrouwen en niet-binaire mensen die zwart zijn en mensen met een familiegeschiedenis van prostaatkanker lopen mogelijk ook een verhoogd risico, hoewel er geen duidelijk bewijs is. Als u zwart bent of een familiegeschiedenis van prostaatkanker heeft, moet de screening eerder beginnen.

Welke rol spelen hormonen?

Je prostaatklier wordt meestal groter met de leeftijd. Als u vrouwelijke hormonen (zoals oestrogeen) of medicijnen gebruikt die mannelijke hormonen zoals testosteron blokkeren, is de kans kleiner dat deze toename in omvang zal gebeuren. Als u vrouwelijke hormonen gebruikt, kan uw prostaat kleiner worden.

Als je vrouwelijke hormonen of testosteronblokkers gebruikt, of als je testikels zijn verwijderd – die allemaal de testosteronniveaus verlagen – is je risico op prostaatkanker kleiner.

De meeste transvrouwen met prostaatkanker begonnen na hun 50e met hormoonbehandeling. Er zijn aanwijzingen dat overstappen op oudere leeftijd het risico op het krijgen van prostaatkanker verhoogt.

Wat zijn de symptomen van prostaatkanker bij trans- en niet-binaire mensen?

Tijdens de vroege stadia van prostaatkanker heb je mogelijk geen symptomen. Dit kan zijn omdat de prostaat niet groter wordt met de leeftijd, zoals normaal, voor mensen die oestrogeen gebruiken of medicijnen die androgenen (mannelijke hormonen) zoals testosteron voorkomen.

U kunt problemen met de urineren opmerken, zoals moeite met starten, een zwakke doorbloeding of vaker dan normaal moeten plassen. Deze problemen kunnen ook tekenen zijn van prostaatproblemen die geen verband houden met kanker, zoals een vergrote prostaat of prostatitis. Genitale reconstructieve chirurgie kan ook plasklachten en pijn veroorzaken.

Als prostaatkanker zich uitbreidt naar andere delen van uw lichaam, kunt u andere symptomen opmerken zoals rugpijn of heup-/bekkenpijn, problemen om een erectie te houden, bloed in uw plas of sperma en onverklaarbaar gewichtsverlies. Deze symptomen kunnen andere oorzaken hebben, maar het is een goed idee om uw arts hierover te informeren voor het geval dat.

Moeten transvrouwen en niet-binaire mensen worden gescreend?

Absoluut. Zorgverleners moeten transvrouwen en niet-binaire mensen screenen met behulp van de richtlijnen voor prostaatkankerscreening voor cisgendermannen en deze vervolgens aanpassen op basis van het overgangsstadium van de persoon. Dat komt omdat hormoontherapie en chirurgische procedures het risiconiveau kunnen beïnvloeden.

Hoe wordt prostaatkanker gediagnosticeerd bij trans- en niet-binaire mensen?

Uw arts zal diagnostische tests baseren op uw medische geschiedenis en eventuele medicijnen of behandelingen die u gebruikt.

Het standaard screeningsinstrument voor cisgender mannen is een digitaal rectaal examen (DRE). Tijdens de test steekt uw arts een gesmeerde, gehandschoende vinger in uw rectum. Omdat de prostaat zich vlak voor het rectum bevindt, kan soms elke ongebruikelijke grootte of vorm worden gedetecteerd.

Deze procedure is hetzelfde voor transvrouwen of niet-binaire mensen met een prostaat die geen genitale bevestigende operatie hebben ondergaan of die een labiaplastiek hebben ondergaan (alleen de constructie van de schaamlippen). Als u een genitale reconstructieve operatie (vaginoplastiek) heeft ondergaan, kan uw prostaat via de vagina worden onderzocht.

Het komt vaak voor dat dit soort examen ongemakkelijke gevoelens en zelfs genderdysforie oproept, wat psychologisch leed is dat kan ontstaan als je je niet identificeert met het geslacht dat je bij de geboorte is toegewezen. Om deze reden moet uw arts het onderzoek met extra zorg uitvoeren.

Een andere standaardtest is de PSA, of prostaatspecifieke androgeentest. De test meet een eiwit in uw bloed dat door uw prostaat wordt geproduceerd. Het is normaal om een kleine hoeveelheid te hebben, en de hoeveelheid stijgt een beetje naarmate je ouder wordt. Een hoog bedrag kan duiden op prostaatproblemen, maar niet noodzakelijkerwijs op kanker.

Bovendien zijn uw PSA-waarden waarschijnlijk lager als u vrouwelijke hormonen of testosteronblokkers gebruikt. Om die reden kan wat telt als een normaal PSA-testresultaat verschillen van wat als normaal wordt beschouwd bij cisgender-mannen.

Uw arts kan ook een MRI of magnetische resonantiebeeldvormingsscan bestellen, waarbij magneten worden gebruikt om een gedetailleerd beeld van uw prostaat te geven, of een biopsie, een procedure waarbij kleine weefselmonsters uit uw prostaat worden verwijderd om onder een microscoop te onderzoeken.

Hoe kunt u comfortabeler zijn tijdens afspraken in de gezondheidszorg?

Het is altijd moeilijk voor transgender vrouwen en niet-binaire mensen die bij de geboorte aan een man zijn toegewezen om gezondheidszorg te zoeken en te ontvangen. Sommigen beperken zelfs doktersbezoeken vanwege discriminatie in het verleden, weigering van zorg en intimidatie.

Hier zijn een paar stappen die u kunt nemen om medische afspraken minder stressvol te maken:

  • Verwacht dat uw artsen en zorgverleners u met respect behandelen, inclusief het gebruik van uw juiste naam en voornaamwoorden. Als je je niet op je gemak voelt, heb je het recht om een andere provider te zien.
  • Houd er rekening mee dat u mogelijk in een kliniek wordt gezien waar ook cis-mannen aanwezig zijn. Als u daar aankomt, brengt u uw verwijsbrief naar de receptioniste, die u met hoffelijkheid moet behandelen en u bij naam moet noemen.
  • Weet dat u uw redenen voor uw bezoek aan de kliniek niet hoeft uit te leggen aan het receptiepersoneel of andere patiënten.
  • Vraag je huisarts om je transgeschiedenis te delen met andere beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg, zodat je niet elke keer dat je een nieuwe arts ziet je situatie hoeft uit te leggen.
  • Maak uw afspraken voor het begin of het einde van de dag, wanneer het minder druk is, of vraag om een bezoek aan een kliniek met een wachtkamer voor verschillende geslachten.
  • Als het helpt, neem dan iemand mee of iets leuks om te lezen/doen.
  • Vraag je arts om je door te verwijzen naar een hulpverlener als je ondersteuning nodig hebt.
  • Vergeet niet dat je recht hebt op medische zorg zonder angst voor discriminatie. Als u te maken krijgt met discriminatie, wees dan niet bang om een second opinion te vragen of een aanbieder te vinden die beter bij u past. De Affordable Care Act verbiedt aanbieders die federale financiering krijgen om te discrimineren op basis van genderidentiteit (dit omvat Medicare en Medicaid).

Hoe wordt prostaatkanker behandeld bij trans- en niet-binaire mensen?

Als u prostaatkanker krijgt, wordt uw behandeling gebaseerd op uw leeftijd, algemene gezondheid en het stadium van uw kanker. Uw arts moet ook rekening houden met genderidentiteit bij het plannen van uw behandeling en zorg, inclusief uw overgangsfase.

Sommige behandelingen zijn bedoeld om van de kanker af te komen, en andere zijn gericht op het beheersen ervan. Behandelplannen kunnen een operatie omvatten om uw prostaat te verwijderen, bestraling en/of chemotherapie en hormoontherapie. Misschien heb je zelfs geen behandeling nodig. Het kan zijn dat uw arts uw toestand voorlopig wil controleren.

Een veelvoorkomende bijwerking van de behandeling is een verandering in seksuele functie. Als u bijvoorbeeld geen geslachtsbevestigende operatie heeft ondergaan, is uw erectie mogelijk niet zo stevig of zo lang stevig. Als u anale seks krijgt, voelt het misschien niet hetzelfde als uw prostaat wordt verwijderd. Krijg zoveel mogelijk informatie over uw behandelingsopties en neem de tijd om na te denken en met uw gezondheidswerkers te bespreken wat voor u geschikt is.

We weten niet veel over de behandeling van transvrouwen en niet-binaire mensen met kanker, omdat onderzoeksstudies mensen doorgaans niet vragen naar hun genderidentiteit. Als u hormonen gebruikt, kunt u waarschijnlijk doorgaan - hoewel uw arts uw medicatie kan aanpassen, afhankelijk van uw behandeling voor prostaatkanker. Sommige behandelingen worden niet aanbevolen voor of na een geslachtsbevestigingsoperatie.

Een ander belangrijk onderdeel van de behandeling is het hebben van een ondersteunend netwerk van zorgverleners. Door open met hen te zijn, voel je je begrepen en verzorgd, wat transvrouwen en niet-binaire mensen meer tijd en energie geeft om te besteden aan hun behandeling en herstel.

Aanbevolen:

Interessante artikelen
Oefeningen voor Pectus Excavatum: beste weddenschappen, aan de slag en meer
Lees verder

Oefeningen voor Pectus Excavatum: beste weddenschappen, aan de slag en meer

Pectus excavatum is een aandoening waarbij het borstbeen naar binnen groeit, waardoor de borst een ingestort uiterlijk krijgt. Ook bekend als trechterborst of verzonken borstkas, wordt het zowel bij kinderen als bij volwassenen aangetroffen, maar het wordt meestal opgemerkt wanneer een snelle groeispurt plaatsvindt tijdens de puberteit.

Brachydactylie: wat het is en wat het betekent voor uw gezondheid
Lees verder

Brachydactylie: wat het is en wat het betekent voor uw gezondheid

Brachydactylie is een aangeboren aandoening waarmee een persoon wordt geboren. Het leidt ertoe dat iemands vingers en tenen veel korter zijn dan gemiddeld in vergelijking met de algemene grootte van hun lichaam. Er zijn meerdere soorten brachydactylie die de vingers en tenen verschillend beïnvloeden.

Wat is een kinderarts? Wat ze doen, wanneer je er een zou moeten zien, wat te verwachten?
Lees verder

Wat is een kinderarts? Wat ze doen, wanneer je er een zou moeten zien, wat te verwachten?

Een kinderarts is een arts die gespecialiseerd is in de zorg voor kinderen vanaf de geboorte tot in de kindertijd. Kindergeneeskunde omvat een breed scala aan gezondheidsdiensten, van preventieve zorg tot het diagnosticeren en behandelen van verschillende ziekten en aandoeningen.