2024 Auteur: Kevin Dyson | [email protected]. Laatst gewijzigd: 2023-12-16 23:43
jan. 1, 2001 - Toen de vrouw van David Resnick, Susan, na de geboorte van hun tweede kind een ernstige postpartumdepressie kreeg, stortte de wereld van het paar in. "Ik ging in overlevingsmodus", zegt David Resnick. "Ik had een vrouw die duidelijk ziek was, een baby van vier maanden en een dochtertje van drie."
Om het nog erger te maken, doemden ook andere familiecrises op. "Destijds werd bij mijn moeder eierstokkanker in stadium IV vastgesteld, de moeder van mijn vrouw had een slechte rug en mijn schoonzus die verderop in de straat woont, had net een tweeling", zegt David. "Er waren niet veel familieleden om ons te helpen."
Volgens het National Institute of Mental He alth ervaart naar schatting één op de tien nieuwe moeders een postpartumdepressie of PPD. Behalve de timing van de ziekte en de levendige, verontrustende gedachten over het kwetsen of doden van de baby die sommige vrouwen ervaren, weerspiegelen de symptomen van PPD verder die van een ernstige depressie. Symptomen kunnen zijn: slaapstoornissen, vermoeidheid, verdriet, verlies van interesse, veranderingen in eetlust, gewichtsverlies of -toename, moeite met concentreren of beslissingen nemen, prikkelbaarheid, opwinding, gevoelens van waardeloosheid en zelfmoordgedachten.
Zoals David Resnick al snel ontdekte, is de informatie en ondersteuning voor de mannelijke partners van vrouwen met PPD mager. Een studie gepubliceerd in het juli/augustus nummer van The American Journal of Maternal/Child Nursing gaf aan dat de partners van vrouwen die aan PPD lijden vaak overweldigende frustratie, angst, woede, wrok, verwarring en isolement voelen. "Als man is het heel moeilijk om met al die emoties om te gaan", zegt David.
Een diagnose krijgen kan ook een probleem zijn. Susan Resnick ging eerst naar haar huisarts voor hulp, maar hij miste de diagnose. "Hij zei dat ik op vakantie moest", zegt Susan Resnick. Maar het stel wist dat er meer aan de hand was dan een vakantie kon genezen.
PPD wordt vaak verward met de zogenaamde "babyblues", gekenmerkt door huilerigheid, angst, prikkelbaarheid en vermoeidheid die meestal binnen 10 dagen na de bevalling eindigen. Maar in tegenstelling tot de babyblues, kan PPD op elk moment - zelfs maanden - na de bevalling ontstaan en een jaar of langer aanhouden als het niet wordt behandeld. Terwijl artsen speculeren dat PPD verband houdt met complexe fysiologische veranderingen die optreden in het lichaam van de moeder na de bevalling van haar baby, blijft de exacte oorzaak onbekend.
De ervaring van de Resnicks is niet uniek, zegt Sandra Thomas, PhD, directeur van het doctoraatsprogramma in verpleegkunde aan de Universiteit van Tennessee, en de onderzoeker wiens studie werd gepubliceerd in het verpleegkundig tijdschrift. Thomas merkte soortgelijke struikelblokken op voor de acht PPD-getroffen paren die in haar onderzoek waren opgenomen. Ze kregen van artsen te horen: "Oh, alle nieuwe moeders zijn in tranen. Maak je geen zorgen", zegt ze. Thomas is van mening dat de studie de behoefte aan meer PPD-paraatheid onder gezondheidswerkers onderstreept.
Wendy Davis, PhD, een psychotherapeut en de staatscoördinator van Oregon en Idaho voor Postpartum Support International, is het daarmee eens. Veel zorgprofessionals hebben onvoldoende opleiding, zegt ze. Davis zegt dat PPD 12 jaar geleden niet werd behandeld in haar eigen doctoraatsprogramma. Zoals velen had ze een persoonlijke PPD-spoedcursus toen deze oplaaide na de geboorte van haar eerste kind.
Focus op het tastbare
"Mijn moeder had destijds veel kanker", zegt David Resnick. "Ik keek naar hoe mijn vader mijn moeder steunde, en dat werd een rolmodel." Hij zegt dat hij begreep dat PPD een ziekte was, zoals kanker, en niet de schuld van zijn vrouw. "Ik probeerde medelevend te zijn", zegt hij.
David Resnick zegt dat hij maar zoveel kon doen om zijn vrouw psychologisch te helpen, dus concentreerde hij zich op tastbare dingen - de afwas doen, de kinderen aankleden. Op sommige avonden hield hij haar vast, streelde haar haar en verzekerde haar dat alles goed zou komen. Andere nachten sliep hij op de slaapbank naast het draagbare wiegje van zoontje Max, om het gehuil van de baby te kalmeren en te proberen stil te blijven zodat zijn vrouw kon slapen. "Iedereen zegt dat mijn man een heilige was", zegt Susan Resnick.
De enige plaats waar David Resnick steun kreeg, was bij het kleine advocatenkantoor waar hij toen werkte. Toen hij minder uren moest werken om zijn gezin te helpen, pakten collega-advocaten en zijn secretaresse de achterstand op. "Nu werk ik voor een veel groter advocatenkantoor, en ik denk dat het hier moeilijker zal zijn", zegt hij.
Hulp krijgen
Het is belangrijk om te erkennen dat PPD waarschijnlijk alle leden van het gezin treft. Als het onbehandeld blijft, kan het het vertrouwen van een vrouw in haar vermogen om een goede moeder te zijn, ondermijnen. PPD kan ook de relatie van een paar verscheuren, vooral wanneer de communicatie uitv alt en de hoop opraakt. En het kan ook langdurige effecten hebben op de baby. Studies suggereren dat baby's die worden opgevangen door depressieve moeders later in hun leven sociale, emotionele en cognitieve problemen vertonen.
Uiteindelijk vond Susan Resnick een psychotherapeut-verpleegkundige die haar PPD herkende en met haar samenwerkte om het te behandelen. Met een combinatie van gesprekstherapie en antidepressiva kwam ze eindelijk uit de duisternis waar ze bijna een jaar had doorgebracht. En David Resnick zegt dat counseling hem hielp een evenwichtig leven te hervatten.
Het is vier jaar geleden dat baby Max werd geboren, en de dagen dat PPD het leven van de Resnicks regeerde zijn voorbij. Hoewel het een van de meest uitdagende tijden in hun huwelijk was, zeggen zowel Susan als David Resnick dat er iets goeds uit voortkwam. Susan Resnick schreef zelfs een memoires over haar moeilijke ervaring, getiteld Sleepless Days, waarvan ze hoopt dat ze andere PPD-patiënten zal helpen beseffen dat ze niet alleen zijn.
Marie Stone is een freelance schrijver in Portland, Oregon, die schrijft over de gezondheid van de consument.
Aanbevolen:
Postpartumdepressie: kunt u het voorkomen of uw risico verlagen?
Een nieuwe moeder zijn kan tegelijkertijd geweldig en moeilijk zijn. Je hebt veel nieuwe uitdagingen - en veel minder slaap. Je kunt je emotioneel en soms overweldigd voelen. Wat je voelt is normaal. Dus haal diep adem en wees goed voor jezelf - het is ook goed voor je baby.
Postpartumdepressie: hoe het verschilt van de "babyblues"
Een baby krijgen is een grote verandering in je leven. Je verwacht waarschijnlijk dat je blij en trots zult zijn op het nieuwe lid van je familie, maar veel moeders voelen zich in plaats daarvan humeurig en overweldigd. Het is normaal om je een tijdje zo te voelen.
Bipolaire stoornis in het gezin: coping, ondersteuning en meer
Fran Szabo, 61, uit Bethlehem, Pennsylvania, is een van die moeders die stralend over haar kinderen praat zonder te klinken alsof ze andere moeders probeert op te lichten. Alle drie zijn ze succesvol in hun carrière en persoonlijke leven. Maar de weg naar dit geluk, erkent Fran, was hobbelig voor haar, echtgenoot Paul, en zonen Thad, 36, Vance, 32, en Ross, 29.
20 minuten huis schoonmaken voor de gezondheid van het gezin
Een grondige, diepe reiniging van je hele huis kan enkele uren duren - uren die je niet altijd beschikbaar hebt. Haal het meeste uit uw kostbare tijd met snellere, slimmere oplossingen om op die plaatsen te komen waar ziektekiemen, stof en allergenen op de loer liggen.
Reumatoïde artritis: hoe ouders en kinderen levenslessen van RA kunnen leren en het gezin kunnen helpen het hoofd te bieden
Dat klinkt niet goed, toch? Het laatste wat reumatoïde artritis doet, is iemand helpen, en zeker niet jou als ouder of je kinderen, toch? Op sommige dagen kan RA je ervan weerhouden om alle dingen te doen die je zou willen doen. Het maakt het moeilijker om een pot babyvoeding te openen, haar te vlechten of een spelletje te spelen.