Genderdysforie: uw toegewezen geslacht versus genderidentiteit

Inhoudsopgave:

Genderdysforie: uw toegewezen geslacht versus genderidentiteit
Genderdysforie: uw toegewezen geslacht versus genderidentiteit
Anonim

Genderdysforie is een aandoening die angst en ongemak veroorzaakt wanneer het geslacht dat u identificeert in strijd is met het geslacht dat u bij de geboorte is toegewezen. Het kan zijn dat u bij de geboorte een mannelijk geslacht heeft gekregen, maar het gevoel heeft dat u een vrouw bent, of omgekeerd. Of je gelooft misschien dat je geen seks bent, of iets daartussenin of vloeibaar.

Deze discrepantie tussen hoe de samenleving je beschouwt en hoe je je fysiek en mentaal voelt, kan ernstige angst, angst en depressie veroorzaken. Genderdysforie werd vroeger 'genderidentiteitsstoornis' genoemd. Maar het is geen geestesziekte.

Genderdysforie is niet hetzelfde als seksuele geaardheid.

Gender non-conforming (GNC) is een brede term die mensen omvat wiens genderidentiteit niet strikt vrouwelijk of mannelijk is of tussen de twee beweegt. Andere termen hiervoor zijn genderqueer, gender creative, genderonafhankelijk, bigender, noncisgender, nonbinary en third sex.

Symptomen en diagnose

Je hebt genderdysforie als je aanhoudend leed of problemen hebt met betrekking tot je toegewezen geslacht dat 6 maanden of langer aanhoudt.

Bij kinderen omvatten deze symptomen ten minste zes van de volgende:

  • Aandringen op of sterk verlangen naar het geslacht dat verschilt van het geslacht dat bij de geboorte was toegewezen
  • De kleding willen dragen van het geslacht waarmee ze zich identificeren
  • Heb een sterke voorkeur voor vrienden van het geslacht waarmee ze zich identificeren
  • Heeft een sterke voorkeur voor speelgoed, activiteiten en games die doorgaans gericht zijn op het geslacht waarmee ze zich identificeren
  • Voorkeur voor rollen tussen verschillende geslachten tijdens het spelen of doen alsof
  • Weigeren van mannelijk of vrouwelijk speelgoed, games en activiteiten die niet overeenkomen met hun genderidentiteit
  • Grote afkeer van de geslachtsdelen waarmee ze zijn geboren
  • Sterk verlangen naar geslachtskenmerken, zoals borsten of penis, die passen bij hun genderidentiteit

Bij tieners en volwassenen vereist een diagnose ten minste twee van deze eigenschappen:

  • Zekerheid dat hun geslacht niet overeenkomt met hun fysieke lichaam
  • Sterk verlangen om van hun geslachtsdelen en andere geslachtskenmerken af te komen
  • Diepe drang om de geslachtskenmerken te hebben van het geslacht waarmee ze zich identificeren
  • Sterk wil een ander geslacht zijn
  • Sterk verlangen om als een ander geslacht behandeld te worden
  • Diepe overtuiging dat hun gevoelens en reacties typerend zijn voor hun genderidentiteit

Kinderen of volwassenen kunnen zich kleden en zich presenteren als het geslacht dat ze denken te zijn.

Niet-gediagnosticeerde of onbehandelde genderdysforie

Genderdysforie is geen ziekte. Maar het leed ervan kan in verband worden gebracht met psychische problemen, zoals angststoornissen, schizofrenie, depressie, verslavingsproblematiek, eetstoornissen en zelfmoordpogingen. Sommige schattingen zeggen dat 7 van de 10 mensen met genderdysforie in hun leven een andere diagnose van geestelijke gezondheid zullen krijgen.

Behandeling

Het doel is niet om te veranderen hoe de persoon over zijn of haar geslacht denkt. In plaats daarvan is de behandeling bedoeld om hun leed en andere emotionele schade aan te pakken.

Praattherapie met een psycholoog of psychiater is een belangrijk onderdeel van de behandeling van genderdysforie. Veel mensen besluiten ook om op zijn minst enkele stappen te ondernemen om hun fysieke verschijning in overeenstemming te brengen met hoe ze zich van binnen voelen. Ze kunnen de manier waarop ze zich kleden veranderen of een andere naam kiezen. Ze kunnen ook hormonen en andere medicijnen gebruiken of een operatie ondergaan. Behandelingen omvatten:

  • Puberteitsblokkers. Dit zijn hormonen die lichamelijke veranderingen van de puberteit onderdrukken. Voor iemand die een toegewezen vrouw is, kunnen de blokkades de groei van borsten tegenhouden.
  • Hormonen. Tieners of volwassenen kunnen de geslachtshormonen oestrogeen of testosteron gebruiken om eigenschappen van het geslacht te ontwikkelen waarmee ze zich identificeren.
  • Chirurgie. Sommige mensen kiezen ervoor om na een jaar hormonale behandeling een geslachtsaanpassende of geslachtsbevestigende operatie te ondergaan. Vroeger heette dit een geslachtsveranderingsoperatie. Experts raden chirurgie pas aan na de leeftijd van 18 jaar en nadat de persoon 2 jaar in het gewenste geslacht heeft geleefd.

Met de hulp van therapeuten en artsen kunnen mensen de behandeling kiezen die het beste bij hen past. Dat kan gedeeltelijk afhangen van of ze tevreden zijn met hun nieuwe sociale rol, hormonale bijwerkingen en of ze chirurgische veranderingen willen.

Na de overgang naar het gewenste geslacht kan de persoon baat hebben bij therapie. Vrienden, familie en anderen kunnen de veranderingen soms niet volledig begrijpen of ondersteunen. De persoon zal ook naar zijn of haar arts moeten blijven gaan voor hormoontherapie en overgang.

Kinderen en genderdysforie

Kinderen zo jong als 2 kunnen genderoverschrijdend gedrag gaan vertonen. Ze zullen niet allemaal genderdysforie blijven voelen in hun tienerjaren of volwassenheid. Kinderen die een uitgesproken mening hebben dat ze het verkeerde geslacht hebben (zoals een jongen die zegt: "Ik ben een meisje"), hebben een grotere kans om transgendervolwassenen te worden.

Deskundigen adviseren dat u de leiding van uw kind overneemt. Laat uw kind zijn wie het is en zoek hulp als u of uw kind dat nodig heeft.

Als genderdysforie voorbij de puberteit gaat, tonen onderzoeken aan dat de jongere zich waarschijnlijk zo zal blijven voelen. Voor hen is hun innerlijke gevoel voor gender geen keuze. Het is wie ze zijn en ze hebben professionele en sociale ondersteuning nodig.

Aanbevolen:

Interessante artikelen
Epidermolysis Bullosa: symptomen, oorzaken, diagnose, behandeling
Lees verder

Epidermolysis Bullosa: symptomen, oorzaken, diagnose, behandeling

Epidermolysis bullosa is een zeldzame genetische aandoening die de huid zo kwetsbaar maakt dat ze bij de minste aanraking kan scheuren of blaren. Kinderen die ermee geboren worden, worden vaak "vlinderkinderen" genoemd omdat hun huid zo kwetsbaar lijkt als een vlindervleugel.

Achalasie: is het maagzuur, GERD of erger?
Lees verder

Achalasie: is het maagzuur, GERD of erger?

Wat is achalasie? Achalasie treedt op wanneer de processen die voedsel naar je maag verplaatsen niet werken zoals zou moeten. Om voedsel en vloeistoffen van uw mond naar uw maag te laten gaan, moeten er twee dingen gebeuren nadat u hebt ingeslikt.

Congenitale hypotrichose: aangeboren aplasie, driehoekige alopecia en meer
Lees verder

Congenitale hypotrichose: aangeboren aplasie, driehoekige alopecia en meer

Hypotrichose is de term die dermatologen gebruiken om een toestand van geen haargroei te beschrijven. In tegenstelling tot alopecia, dat haaruitval beschrijft waar voorheen haargroei was, beschrijft hypotrichose een situatie waarin er in de eerste plaats geen haargroei was.