Enkelblessures: oorzaken, behandelingen en preventie

Inhoudsopgave:

Enkelblessures: oorzaken, behandelingen en preventie
Enkelblessures: oorzaken, behandelingen en preventie
Anonim

Enkelblessures worden vaak gezien als sportblessures. Maar je hoeft geen atleet te zijn of zelfs maar een 'weekendstrijder' om je enkel te verdraaien en hem pijn te doen. Iets eenvoudigs als lopen op een oneffen oppervlak kan een pijnlijke, slopende verstuiking veroorzaken.

Enkelblessures kunnen iedereen op elke leeftijd overkomen. Mannen tussen 15 en 24 jaar hebben echter hogere percentages van enkelverstuikingen, vergeleken met vrouwen ouder dan 30 jaar die hogere percentages hebben dan mannen. De helft van alle enkelverstuikingen treedt op tijdens een atletische activiteit. Elke dag verstuiken in de VS 25.000 mensen hun enkel. En elk jaar bezoeken meer dan 1 miljoen mensen de eerste hulp vanwege enkelblessures. De meest voorkomende enkelblessures zijn verstuikingen en breuken, waarbij ligamenten en botten in de enkel betrokken zijn. Maar je kunt ook een pees scheuren of spannen.

Welke soorten enkelblessures zijn er?

Enkelblessures worden bepaald door het soort weefsel - bot, ligament of pees - dat beschadigd is. De enkel is waar drie botten samenkomen - de tibia en fibula van je onderbeen met de talus van je voet. Deze botten worden bij het enkelgewricht bij elkaar gehouden door ligamenten, dit zijn sterke elastische banden van bindweefsel die de botten op hun plaats houden terwijl de normale enkelbeweging mogelijk is. Pezen hechten spieren aan de botten om het werk te doen om de enkel en voet te laten bewegen, en helpen de gewrichten stabiel te houden.

Een breuk beschrijft een breuk in een of meer van de botten. Een verstuiking is de term die schade aan ligamenten beschrijft wanneer ze buiten hun normale bewegingsbereik worden uitgerekt. Een ligamentverstuiking kan variëren van vele microscopisch kleine scheuren in de vezels die het ligament vormen tot een volledige scheur of breuk. Een verrekking verwijst naar schade aan spieren en pezen als gevolg van te ver trekken of uitrekken.

Spier- en peesverrekkingen komen vaker voor in de benen en onderrug. In de enkel zitten twee pezen die vaak gespannen zijn. Dit zijn de peroneale pezen en ze stabiliseren en beschermen de enkel. Ze kunnen ontstoken raken als gevolg van overmatig gebruik of trauma. Acute peesscheuren zijn het gevolg van een plotseling trauma of kracht. De ontsteking van een pees wordt tendinitis genoemd. Microscopische peesscheuren die zich in de loop van de tijd ophopen, omdat ze herhaaldelijk overbelast zijn, en niet goed genezen, leiden tot een aandoening die tendinose wordt genoemd. Pezen kunnen ook scheuren. Subluxatie verwijst naar een pees die op zijn plaats glijdt.

Wat veroorzaakt enkelblessures?

Een enkelblessure treedt op wanneer het enkelgewricht te ver uit zijn normale positie wordt gedraaid. De meeste enkelblessures treden op tijdens sportactiviteiten of tijdens het lopen op een oneffen ondergrond die de voet en enkel in een onnatuurlijke positie dwingt. De onnatuurlijke positie van de enkel in schoenen met hoge hakken of het lopen op onstabiele, loszittende klompen of sandalen is ook een factor die kan bijdragen aan enkelblessures. Naast het dragen van defect schoeisel, kan een enkelblessure optreden als gevolg van:

  • struikelen of vallen
  • Onhandig landen na een sprong
  • Wandelen of rennen op oneffen oppervlakken
  • Een plotselinge impact zoals een auto-ongeluk
  • De enkel draaien of draaien
  • De enkel rollen

Zijn er verschillende tekenen voor verschillende enkelblessures?

De symptomen van een verstuiking en van een fractuur lijken erg op elkaar. In feite kunnen fracturen soms worden aangezien voor verstuikingen. Daarom is het belangrijk om een enkelblessure zo snel mogelijk door een arts te laten beoordelen. De tekens omvatten:

  • Pijn, vaak plotseling en hevig
  • Zwelling
  • Kneuzingen
  • Onvermogen om te lopen of gewicht te dragen op het gewonde gewricht

Bij een verstuiking kan de enkel ook stijf zijn. Bij een breuk zal het gebied zacht aanvoelen en kan de enkel er ook misvormd of misplaatst uitzien.

Als de verstuiking mild is, kunnen de zwelling en pijn licht zijn. Maar bij een ernstige verstuiking is er veel zwelling en is de pijn meestal intens.

Tendinitis en acute scheuren van de peroneale pees resulteren in zowel pijn als zwelling. Bovendien zal het enkelgebied warm aanvoelen bij tendinitis. Bij een acute traan zal er een zwakte of instabiliteit van de voet en enkel zijn.

Tendinose kan jaren duren om zich te ontwikkelen. Symptomen zijn onder meer:

  • Sporadische pijn aan de buitenkant van de enkel
  • Zwakte of instabiliteit in de enkel
  • Een verhoging van de hoogte van de voetboog

Bij de subluxatie merkt u enkelinstabiliteit of zwakte. U kunt ook sporadische pijn opmerken achter het buitenste enkelbot en een "krakend" gevoel rond het enkelbot.

Wat moet iemand doen na een enkelblessure?

Je kunt eerste hulp toepassen bij een enkelblessure door R. I. C. E te onthouden: rust, ijs, compressie, elevatie.

  • Rust. Het is belangrijk om de enkel te laten rusten om verdere schade te voorkomen en om het gewicht eraf te houden.
  • Ice. Het gebruik van ijs zal de zwelling helpen vertragen of verminderen en een verdovend gevoel geven dat de pijn verlicht. Goede icing omvat icing binnen 48 uur na een verwonding, laat het ijs nooit langer dan 15 minuten tot 20 minuten achter elkaar liggen om bevriezing te voorkomen. Wacht 40 minuten tot 45 minuten voordat u opnieuw ijs aanbrengt, zodat de weefsels weer op normale temperatuur en gevoel kunnen komen, en herhaal indien nodig. Je kunt een ijskompres aanbrengen met een plastic diepvrieszak gevuld met ijsblokjes en water om je enkel te vormen of een bevroren zak met groenten zoals maïs of erwten gebruiken (eet ze niet op nadat je ze hebt gebruikt en vries ze opnieuw in), gebruik een laag handdoek tussen uw huid en de plastic zak.
  • Compressie. Door de geblesseerde enkel in een elastische bandage of standaard compressiewikkel te wikkelen, blijft deze onbeweeglijk en ondersteund. Zorg ervoor dat u de enkel niet te strak omwikkelt. Als je tenen blauw worden, het koud krijgen of het gevoel verliezen, is de omslagdoek te strak.
  • Elevate. Het optillen van de geblesseerde enkel tot ten minste het niveau van uw hart zal zwelling en pijn verminderen.

Het is belangrijk om de enkel pas te belasten nadat deze is beoordeeld door een arts, wat zo snel mogelijk moet gebeuren. Fracturen en verstuikingen die worden genegeerd of niet goed worden behandeld, kunnen leiden tot langdurige chronische problemen met de enkel, zoals herhaaldelijk letsel, enkelzwakte en artritis.

Hoe stelt de dokter een enkelblessure vast?

Het eerste wat een arts zal doen, is vragen stellen over hoe de verwonding is ontstaan. Daarna zal de arts de enkel onderzoeken en de hoeveelheid zwelling en blauwe plekken opmerken. Het lichamelijk onderzoek van de enkel kan pijnlijk zijn omdat de arts de enkel moet bewegen om de pijn en zwelling te evalueren om een juiste diagnose te kunnen stellen.

De arts kan een röntgenfoto van de enkel bestellen om vast te stellen of er botbreuken zijn. Naast een enkelröntgenfoto kan uw arts om röntgenfoto's van het been en de voet vragen om te bepalen of er mogelijk andere gerelateerde verwondingen zijn. Als de arts een stressfractuur vermoedt, zal de arts om andere beeldvormende scans vragen, zoals een MRI, die meer details over de verwonding zal tonen. Als er een breuk is, kan de arts ook vragen om een stresstest, een speciale röntgenfoto die wordt gemaakt met druk op het gewricht. Dit zal de arts helpen bepalen of een operatie nodig is.

Bij de meeste enkelblessures wordt pijn onder controle gehouden door het gebruik van vrij verkrijgbare medicijnen zoals paracetamol of een ander niet-steroïde ontstekingsremmend medicijn zoals ibuprofen. De specifieke behandeling van de blessure hangt af van het type blessure.

Behandeling van fracturen

Fractures kunnen zowel operatief als niet-chirurgisch worden behandeld. De arts kan de breuk behandelen zonder operatie door de enkel te immobiliseren als slechts één bot gebroken is, en als de botten niet misplaatst zijn en de enkel stabiel is. Meestal zal de arts dit doen door een beugel aan te doen die als een spalk werkt of door een gipsverband aan te brengen. Als de enkel instabiel is, wordt de breuk operatief behandeld. Vaak wordt de enkel stabiel gemaakt door een metalen plaat en schroeven te gebruiken om de botten op hun plaats te houden. Na de operatie wordt de enkel beschermd met een spalk totdat de zwelling afneemt en vervolgens met gips.

Het duurt meestal minimaal 6 weken voordat de botten zijn genezen. Uw arts zal u waarschijnlijk vragen om gedurende die tijd van de enkel af te blijven, zodat de botten in de juiste uitlijning kunnen genezen. Ligamenten en pezen kunnen langer duren om te genezen nadat een breuk volledig is hersteld. Het kan wel 2 jaar duren voordat de volledige pijnvrije beweging en kracht volledig hersteld is na een enkelbreuk, hoewel de meeste mensen hun normale dagelijkse routine binnen 3 tot 4 maanden kunnen hervatten.

Nadat de arts heeft vastgesteld dat het veilig voor u is om uw enkel te gaan bewegen, heeft u mogelijk fysiotherapie nodig om looptraining, balans, versterking en mobiliteitsoefeningen te geven. De therapeut zal een thuisprogramma ontwikkelen dat u kunt gebruiken om uw vorige normale functie terug te krijgen. Het kan enkele maanden duren om terug te keren naar een normaal looppatroon zonder mank te lopen.

Behandeling van verstuikingen

De behandeling van verstuikingen hangt af van de ernst van de verwonding. Ze worden geclassificeerd als mild, matig of ernstig. Chirurgie is meestal geen behandelingsoptie, tenzij de schade uitgebreid is, meer omvat dan de ligamenten, of wanneer andere behandelingsopties falen.

Milde verstuikingen - graad 1 genoemd - worden enkele dagen behandeld met de RICE-aanpak totdat de pijn en zwelling verbeteren. Bij een milde verstuiking heeft u geen spalk of gips nodig. Uw arts zal u vertellen om vrij snel gewicht op de enkel te zetten - binnen 1 tot 3 dagen - zolang u het kunt verdragen, en zal bewegingsbereik-, rek- en versterkingsoefeningen voorschrijven.

Als uw verstuiking is geclassificeerd als matig of graad 2, zal de arts de RICE-benadering gebruiken, maar meer tijd geven om te genezen. De arts kan ook een hulpmiddel zoals een laars of een spalk gebruiken om de enkel te immobiliseren. U krijgt eerst oefeningen om het bewegingsbereik te verbeteren en vervolgens om de enkel te strekken en te versterken. De arts kan ook fysiotherapie voorschrijven om u te helpen uw enkel weer volledig te gebruiken.

Graad 3 of een ernstige verstuiking omvat een volledige scheur of breuk van een ligament en het duurt aanzienlijk langer om te genezen. Het wordt behandeld met immobilisatie van het gewricht gevolgd door een langere periode van fysiotherapie voor bewegingsbereik, rekken en krachtopbouw. Af en toe, vooral als de verstuiking niet binnen een redelijke tijd geneest, wordt een operatie overwogen om de gescheurde ligamenten te reconstrueren.

Normaal gesproken omvat de eerste behandeling van een verstuiking het rusten en beschermen van de enkel totdat de zwelling ongeveer 1 week afneemt. Dat wordt gevolgd door een periode van 1 tot 2 weken lichaamsbeweging om het bewegingsbereik, kracht en flexibiliteit te herstellen. Het kan nog enkele weken tot enkele maanden duren voordat u geleidelijk uw normale activiteiten weer oppakt terwijl u doorgaat met sporten.

Behandeling van peesblessures

Opties voor het behandelen van peesblessures zijn vergelijkbaar met opties voor het behandelen van verstuikingen. Ze omvatten:

  • Immobilisatie met gips of spalk
  • Orale of geïnjecteerde ontstekingsremmende medicijnen om pijn te verminderen
  • Fysiotherapie voor bewegingsbereik, kracht en balans
  • Een brace om ondersteuning te bieden tijdens activiteiten
  • Chirurgie om de pees of pezen te repareren en soms om de ondersteunende structuren van de voet te repareren

Kunnen enkelblessures worden voorkomen?

Flexibiliteits-, versterkings- en evenwichtsoefeningen kunnen een enkelblessure helpen voorkomen of voorkomen dat u uw enkel opnieuw geblesseerd raakt.

Oefeningen voor je enkels

Je spieren trainen kan je ligamenten helpen beschermen. U kunt aan uw enkel beginnen te werken zodra uw bewegingsbereik terug is en u er gewicht op kunt zetten. Als u herstellende bent van een blessure, werk dan niet alleen aan uw geblesseerde enkel. Train de gezonde om het zo te houden.

Flexibiliteitstraining kan strakke beenspieren losmaken. Probeer deze rekoefeningen:

Kuitrek

  1. Ga ongeveer 60 cm van een muur staan, met je gezicht naar de muur.
  2. Plaats je handen ongeveer schouderbreedte uit elkaar tegen de muur.
  3. Zet de ene voet achter de andere, de tenen wijzen recht vooruit.
  4. Houd je achterste been recht en beide hielen naar beneden.
  5. Buig je voorste knie voorzichtig totdat je de rek in de achterkant van je andere been voelt.
  6. Keer de volgorde van je voeten om en herhaal om beide benen te strekken.

Heel stretch

  1. Ga op de grond zitten met je knie licht gebogen. Wikkel een handdoek om de bovenkant van je voet.
  2. Trek voorzichtig naar achteren totdat je de rek in je kuit en hiel voelt.

Doe deze oefeningen zes keer per dag voor elk been, vooral na het sporten of een andere activiteit.

Beenversterkende oefeningen

Sterke beenspieren houden je enkels stabieler. Pak een stoel en ga zitten om de voor- en binnenkant van je schenen te bewerken.

Voorkant "push-out"

  1. Met de stoel naast een muur, houd je voet plat op de vloer en tegen de muur.
  2. Duw de voet tegen de muur en houd deze 3 seconden vast.

Voorkant "push-up"

  1. Zet je gewonde voet plat op de grond.
  2. Plaats de hiel van de andere voet op de gekwetste.
  3. Duw naar beneden met de bovenste hak terwijl je omhoog duwt met de andere voet.
  4. Houd 3 seconden vast.
  5. Herhaal op de andere voet.

Innerlijke “push-in”

  1. Duw ze met je voeten plat op de grond tegen elkaar.
  2. Houd 3 seconden vast.

Doe drie sets van 20 herhalingen op de meeste dagen van de week.

Balansoefeningen

Als je geen goede balans hebt, is de kans groter dat je je enkels bezeert. Doe deze oefening om stevig op de been te blijven:

  1. Ga zo lang mogelijk op één been staan (maximaal 30 seconden).
  2. Schakel over naar het andere been en doe hetzelfde.
  3. Herhaal drie tot vijf keer op elk been.

Maak het een grotere uitdaging door iets te doen terwijl je op één voet staat, zoals je haar borstelen of telefoneren.

Tips om je enkels te beschermen

U kunt een verstuiking helpen voorkomen met deze eenvoudige voorzorgsmaatregelen:

Vermijd sporten of sporten als je moe bent of pijn hebt.

Warm-up. Rek de enkel uit voordat u gaat sporten of sporten.

Kijk uit! Neem de tijd als je op gebarsten trottoirs of oneffen oppervlakken loopt.

Rennen op een vlakke ondergrond om de kans te verkleinen dat je je enkel verdraait en verwondt.

Doel je trainingen om je sterk te houden voor welke sport je ook speelt.

Draag verstandige schoenen. Kies schoeisel dat goed past en past bij wat je doet. Draag atletische schoenen met demping bij de hiel en boog om te wandelen en rennen. Kies voor baansporten die breder en platter zijn. Kies laarzen die je voet en enkel ondersteunen om te wandelen of te werken op oneffen terrein. En overweeg schoeninzetstukken om je voetboog te ondersteunen en de enkel op een lijn te houden zoals het hoort.

Draag geen schoenen met versleten hakken aan één kant.

Sloop de stiletto's. Het dragen van hoge hakken is een van de grootste oorzaken van enkelverstuikingen bij vrouwen.

Aanbevolen:

Interessante artikelen
Epidermolysis Bullosa: symptomen, oorzaken, diagnose, behandeling
Lees verder

Epidermolysis Bullosa: symptomen, oorzaken, diagnose, behandeling

Epidermolysis bullosa is een zeldzame genetische aandoening die de huid zo kwetsbaar maakt dat ze bij de minste aanraking kan scheuren of blaren. Kinderen die ermee geboren worden, worden vaak "vlinderkinderen" genoemd omdat hun huid zo kwetsbaar lijkt als een vlindervleugel.

Achalasie: is het maagzuur, GERD of erger?
Lees verder

Achalasie: is het maagzuur, GERD of erger?

Wat is achalasie? Achalasie treedt op wanneer de processen die voedsel naar je maag verplaatsen niet werken zoals zou moeten. Om voedsel en vloeistoffen van uw mond naar uw maag te laten gaan, moeten er twee dingen gebeuren nadat u hebt ingeslikt.

Congenitale hypotrichose: aangeboren aplasie, driehoekige alopecia en meer
Lees verder

Congenitale hypotrichose: aangeboren aplasie, driehoekige alopecia en meer

Hypotrichose is de term die dermatologen gebruiken om een toestand van geen haargroei te beschrijven. In tegenstelling tot alopecia, dat haaruitval beschrijft waar voorheen haargroei was, beschrijft hypotrichose een situatie waarin er in de eerste plaats geen haargroei was.