Elektromyogram (EMG)-test & Zenuwgeleidingsonderzoek (NCS)

Inhoudsopgave:

Elektromyogram (EMG)-test & Zenuwgeleidingsonderzoek (NCS)
Elektromyogram (EMG)-test & Zenuwgeleidingsonderzoek (NCS)
Anonim

Als je spieren pijnlijk of zwak zijn en je weet niet waarom, zijn er een aantal tests die je antwoorden kunnen geven.

Een daarvan is elektromyografie (EMG). De andere is een zenuwgeleidingsonderzoek (NCS). Ze worden vaak tegelijkertijd gedaan.

Uw arts kan de resultaten van deze tests gebruiken om erachter te komen of u een spierprobleem of een zenuwprobleem heeft.

Wat is EMG?

Je spieren bewegen wanneer zenuwsignalen van de hersenen hen vertellen om aan het werk te gaan. Elektromyografie meet hoe goed uw spieren op die signalen reageren.

Als de test een probleem oppikt, kan de diagnose worden gesteld met een zogenaamde neuromusculaire aandoening.

Wat is NCS?

Zenuwsignalen zijn elektrische impulsen die snel door je zenuwstelsel reizen. Soms kunnen problemen met de elektrische activiteit in uw zenuwen pijn, tintelingen of zwakte in uw spieren veroorzaken.

NCS meet hoe snel en hoe sterk de elektrische activiteit in een zenuw is. De test kan uitwijzen of een zenuw is beschadigd.

Heb ik EMG of NCS nodig?

Het is normaal om af en toe pijn of gevoelloosheid in een spier te hebben. U kunt bijvoorbeeld een polsspier overbelasten door iets zwaars op te tillen.

Voor veel mensen wordt een pijnlijke pols echter veroorzaakt door een gewonde zenuw, niet door een gewonde spier. Als het niet duidelijk is waarom u problemen heeft met uw pols, rug, benen of ander lichaamsdeel, kan een of beide tests nuttig zijn.

De tests kunnen worden gegeven aan mensen die de volgende symptomen hebben die niet verdwijnen:

  • Pijn of kramp
  • Tintelingen of gevoelloosheid
  • Spierzwakte

Wat de tests onthullen

Beide tests kunnen artsen helpen om vast te stellen wat er met je aan de hand is. Ze kunnen ook helpen om aandoeningen uit te sluiten die u niet heeft. EMG en NCS zijn nuttig bij het diagnosticeren van:

  • Neuromusculaire ziekten, zoals spierdystrofie
  • Zenuwproblemen in de wervelkolom, zoals een hernia
  • Zenuwproblemen elders in het lichaam, zoals carpa altunnelsyndroom
  • Perifere zenuwproblemen in uw armen of benen
  • Beknelde zenuwen
  • Guillain-Barré-syndroom, een ziekte waarbij je immuunsysteem de zenuwen in je benen en armen aanv alt

NCS kan uw arts ook helpen om te zien hoe goed u herstelt van een zenuwbeschadiging.

Hoe bereid ik me voor op de tests?

Je hoeft voor beide tests niets speciaals te doen. Doktoren raden aan dat u op de ochtend van een test:

  • Bad of douche, maar gebruik geen lotions of vochtinbrengende crèmes
  • Vermijd cafeïne en suikerhoudende dranken gedurende ten minste 2 of 3 uur voor een test
  • Rook niet voor een test

Je moet ook met je arts praten over het nemen van medicijnen voor een test. Er kunnen bepaalde medicijnen zijn die u moet vermijden tot na de test.

Als u een pacemaker heeft, moet u uw arts hiervan op de hoogte stellen voordat ze NCS of EMG plannen.

Wat gebeurt er tijdens de tests?

EMG en NCS worden gedaan in een ziekenhuis- of kantooromgeving. Dit kunnen 'poliklinische procedures' zijn, wat inhoudt dat u niet overnacht en verwacht dezelfde dag naar huis te gaan, of dat ze tijdens een ziekenhuisopname kunnen worden uitgevoerd.

Verschillende soorten artsen kunnen toezicht houden op de procedures. Dat geldt ook voor neurologen, artsen die gespecialiseerd zijn in de hersenen en het zenuwstelsel. Een ziekenhuistechnicus kan de persoon zijn die daadwerkelijk de NCS of EMG doet.

Zenuwgeleidingsonderzoek: De technicus brengt elektrodepleisters op uw huid aan over de zenuw die uw symptomen kan veroorzaken. Een stimulerende elektrode stuurt een milde elektrische impuls naar de zenuw. De andere elektroden registreren de reactie van de zenuw.

Als het signaal langzamer gaat dan zou moeten in een gezonde zenuw, betekent dit dat de zenuw waarschijnlijk beschadigd is. Er kunnen meer tests nodig zijn om erachter te komen of de zenuw weer gezond kan worden.

Soms hebben zenuwen die gewond zijn geraakt bij een ongeval of operatie gewoon tijd nodig om te verbeteren. In andere gevallen kan een operatie mogelijk een gewonde zenuw herstellen.

NCS wordt meestal vóór EMG gedaan als beide procedures in dezelfde sessie worden uitgevoerd.

Elektromyografie: Dit is meer betrokken dan NCS. Het kan ook wat ongemakkelijker zijn.

EMG gebruikt ook een elektrode op de huid. De test gebruikt echter een zeer dunne naald die door de huid dringt en in uw spieren gaat.

U wordt gevraagd om te ontspannen en uw spieren aan te spannen (of te buigen). U krijgt instructies over hoe en wanneer u de bestudeerde spier moet samentrekken.

Als uit EMG blijkt dat uw spieren goed reageerden op zenuwsignalen, kan uw arts zoeken naar andere oorzaken van uw spierpijn of spierzwakte.

Enkele veelvoorkomende oorzaken zijn:

  • Een gebrek aan spierconditie
  • Een infectie (zoals griep)
  • Circulatieproblemen
  • Een ziekte zoals diabetes of bloedarmoede

Na de studies

Noch NCS noch EMG zouden tot complicaties mogen leiden. U kunt een dag of twee wat pijn hebben op de plaats waar de naalden zijn ingebracht tijdens EMG. Als u zwelling of tekenen van infectie rond de naaldmarkeringen opmerkt, vertel dit dan aan uw arts.

De neuroloog die toezicht hield op een of beide procedures, zal de resultaten beoordelen en een samenvatting voor uw arts schrijven.

Als uit de onderzoeken blijkt dat u een neuromusculaire aandoening of een beschadigde zenuw heeft, wordt u waarschijnlijk doorverwezen naar een specialist.

Ze kunnen verdere tests bestellen om meer te weten te komen over uw toestand. Vervolgens wordt er een behandelplan opgesteld. Het kan medicijnen, chirurgische ingrepen of veranderingen in levensstijl omvatten.

Noch NCS of EMG zullen uw spier- of zenuwproblemen oplossen, maar ze zullen artsen belangrijke informatie geven over hoe u zich snel beter kunt gaan voelen.

Aanbevolen:

Interessante artikelen
Artrose in het mediale compartiment: symptomen, oorzaken, behandelingen
Lees verder

Artrose in het mediale compartiment: symptomen, oorzaken, behandelingen

Wat is artrose in het mediale compartiment? Artrose van het mediale compartiment is een vorm van artritis in uw knie. Bij artrose slijt het gladde, gladde kraakbeen dat de uiteinden van je botten bedekt en helpt ze over elkaar heen te glijden langzaam weg.

Wat is tricompartimentele artrose?
Lees verder

Wat is tricompartimentele artrose?

Wat is tricompartimentele artrose? Tricompartimentele artrose is een vorm van artritis die uw knie aantast. Bij artrose of artrose slijt het gladde, gladde kraakbeen dat de uiteinden van je botten bedekt en helpt ze over elkaar heen te glijden langzaam weg.

Wat u moet weten over kniebraces en artrose
Lees verder

Wat u moet weten over kniebraces en artrose

Als je artrose hebt, ben je misschien bekend met de pijn, stijfheid en beperkte flexibiliteit van je bot dat over het bot wrijft. En de meest voorkomende plaats waar uw symptomen verschijnen, zijn uw knieën. Medicijnen, lichaamsbeweging en andere therapieën kunnen helpen.