Spinale compressiefractuurbehandelingen: medicatie, chirurgie en meer

Inhoudsopgave:

Spinale compressiefractuurbehandelingen: medicatie, chirurgie en meer
Spinale compressiefractuurbehandelingen: medicatie, chirurgie en meer
Anonim

Als osteoporose een wervelcompressiefractuur heeft veroorzaakt, moet de behandeling de pijn, de fractuur en de onderliggende osteoporose aanpakken om toekomstige fracturen te voorkomen.

De meeste fracturen genezen met pijnstillers, verminderde activiteit, medicijnen om de botdichtheid te stabiliseren en een goede rugbrace om beweging tijdens het genezingsproces te minimaliseren. De meeste mensen keren terug naar hun dagelijkse bezigheden. Sommige hebben mogelijk verdere behandeling nodig, zoals een operatie.

Niet-chirurgische behandeling voor spinale compressiefracturen

Pijn van een wervelcompressiefractuur die op natuurlijke wijze kan genezen, kan wel drie maanden aanhouden. Maar de pijn verbetert meestal aanzienlijk in een kwestie van dagen of weken.

Pijnbehandeling kan pijnstillende medicijnen, bedrust, rugversteviging en fysieke activiteit omvatten.

Pijnmedicatie Een zorgvuldig voorgeschreven "cocktail" van pijnstillers kan bot-op-bot-, spier- en zenuwpijn verlichten, legt F. Todd Wetzel, MD, hoogleraar orthopedie en neurochirurgie aan de Temple University School of Medicine in Philadelphia. "Als het correct is voorgeschreven, kun je de doses van de afzonderlijke medicijnen in de cocktail verminderen."

Vrij verkrijgbare pijnstillers zijn vaak voldoende om pijn te verlichten. Twee soorten niet-voorgeschreven medicijnen - paracetamol en niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) - worden aanbevolen. Verdovende pijnstillers en spierverslappers worden vaak voor korte tijd voorgeschreven, omdat er een risico op verslaving bestaat. Antidepressiva kunnen ook helpen bij het verlichten van zenuwgerelateerde pijn.

Activiteitsaanpassing Bedrust kan helpen bij acute pijn, maar het kan ook leiden tot verder botverlies en verergering van osteoporose, wat het risico op toekomstige compressiefracturen verhoogt. Artsen kunnen een korte periode van bedrust aanbevelen voor niet meer dan een paar dagen. Langdurige inactiviteit moet echter worden vermeden.

Rugbrace Een rugbrace biedt externe ondersteuning om de beweging van gebroken wervels te beperken - net zoals het aanbrengen van een gipsverband op een gebroken pols. De rigide stijl van een rugbrace beperkt de beweging in verband met de wervelkolom aanzienlijk, wat kan helpen pijn te verminderen. Nieuwere elastische bretels en korsetten zijn comfortabeler om te dragen, maar werken niet, zegt Wetzel. 'Er is een oud gezegde: 'Het ongemak van de beugel is recht evenredig met de effectiviteit'', vertelt hij WHTT. Een beugel moet echter voorzichtig worden gebruikt en alleen onder toezicht van een arts. Verzwakking en verlies van spieren kan optreden bij overmatig gebruik van beugels voor lumbale aandoeningen.

Osteoporose behandeling. Botversterkende geneesmiddelen zoals bisfosfonaten (zoals Actonel, Boniva en Fosamax) helpen het botverlies te stabiliseren of te herstellen. Dit is een cruciaal onderdeel van de behandeling om verdere compressiefracturen te voorkomen.

Chirurgische behandeling voor spinale compressiefracturen

Als chronische pijn van een wervelcompressiefractuur aanhoudt ondanks rust, aanpassing van de activiteit, rugversteviging en pijnmedicatie, is een operatie de volgende stap. Chirurgische procedures die worden gebruikt om wervelfracturen te behandelen zijn:

  • Vertebroplastiek
  • Kyphoplastie
  • Spinale fusiechirurgie

Vertebroplastiek en Kyphoplastie

Deze procedures voor spinale compressiefracturen omvatten kleine, minimaal invasieve incisies, dus ze vereisen heel weinig genezingstijd. Ze gebruiken ook acrylbotcement dat snel uithardt, waardoor de fragmenten van het ruggenmerg worden gestabiliseerd en daardoor de wervelkolom onmiddellijk wordt gestabiliseerd. De meeste patiënten gaan dezelfde dag of na een ziekenhuisopname van één nacht naar huis.

Vertebroplastiek. Deze procedure is effectief voor het verlichten van pijn van fracturen van wervelcompressie en helpt de fractuur te stabiliseren. Tijdens deze procedure:

  • Er wordt een naald in de beschadigde wervels gestoken.
  • Röntgenstralen helpen ervoor te zorgen dat het met nauwkeurigheid wordt gedaan.
  • De dokter injecteert een botcementmengsel in de gebroken wervels.
  • Het cementmengsel hardt uit in ongeveer 10 minuten.
  • De patiënt gaat meestal dezelfde dag naar huis of na een ziekenhuisopname van één nacht.

Kyphoplasty: Deze procedure helpt de botvervorming te corrigeren en verlicht de pijn die gepaard gaat met fracturen van de wervelcompressie. Tijdens de procedure:

  • Een buis wordt ingebracht door een snee van een halve inch in de rug in de beschadigde wervels. Röntgenstralen helpen de nauwkeurigheid van de procedure te garanderen.
  • Een dunne katheterslang - met een ballon aan de punt - wordt in de wervel geleid.
  • De ballon wordt opgeblazen om een holte te creëren waarin vloeibaar botcement wordt geïnjecteerd.
  • De ballon wordt vervolgens leeggelaten en verwijderd, en botcement wordt in de holte geïnjecteerd.
  • Het cementmengsel hardt uit in ongeveer 10 minuten.

"Deze procedures zijn verbazingwekkend, als je kijkt naar hoe goed patiënten het doen", zegt Rex Marco, MD, hoofd wervelkolomchirurgie en musculoskeletale oncologie aan het He alth Science Center van de Universiteit van Texas in Houston. "Ze hebben vaak vreselijke, vreselijke pijn en het gaat niet weg. Maar met twee kleine incisies kunnen we zorgen voor iets dat in het verleden een enorme operatie nodig had, maar zonder echt goede resultaten."

"We doen er alles aan om de operatie zo soepel mogelijk te laten verlopen", zegt Marco. "Antibiotica verkleinen de kans op infectie. En een speciaal röntgenapparaat helpt ons de naald in het bot te krijgen en ervoor te zorgen dat cement in het bot gaat en in het bot blijft."

Spinal Fusion Surgery

Spinale fusiechirurgie wordt soms gebruikt voor wervelcompressiefracturen om beweging tussen twee wervels te elimineren en pijn te verlichten. De procedure verbindt twee of meer wervels met elkaar, houdt ze in de juiste positie en zorgt ervoor dat ze niet kunnen bewegen totdat ze de kans hebben om samen te groeien of samen te smelten.

Metalen schroeven worden door een buisje van bot en in de wervels geplaatst. De schroeven zijn bevestigd aan metalen platen of metalen staven die aan de achterkant van de wervelkolom aan elkaar zijn vastgeschroefd. De hardware houdt de wervels op hun plaats. Dit stopt de beweging, waardoor de wervels kunnen samensmelten. Bot wordt geënt in de ruimten tussen wervels.

Het eigen bot van de patiënt of bot uit een botbank kan worden gebruikt om een transplantaat te maken. Het eigen beenmerg of de bloedplaatjes van de patiënt - of een biotechnologisch molecuul - kunnen worden gebruikt om de botgroei voor de procedure te stimuleren.

Herstel van spinale fusiechirurgie duurt langer dan bij andere soorten spinale chirurgie. Patiënten hebben vaak een verblijf van drie of vier dagen in het ziekenhuis, met een mogelijke opname op een revalidatieafdeling. Patiënten dragen meestal direct na de operatie een beugel. Revalidatie is vaak nodig om de kracht en het functioneren weer op te bouwen. Het activiteitenniveau wordt geleidelijk verhoogd. Afhankelijk van de leeftijd en gezondheidstoestand van de patiënt kan het normaal functioneren binnen twee maanden of maximaal zes maanden later worden hersteld.

Er zijn nadelen aan spinale fusiechirurgie. Het elimineert de natuurlijke beweging van de twee wervels, wat de beweging van de persoon beperkt. Ook legt het meer druk op de wervels naast de fusie, waardoor de kans op breuken in die wervels groter wordt. Zelfs nadat de genezing is voltooid, moeten patiënten mogelijk bepaalde til- en draaiactiviteiten vermijden om te voorkomen dat de wervelkolom overmatig wordt belast.

"Maar als iemand aanhoudende pijn heeft door de breuk en hij is agressief behandeld voor osteoporose, dan kan hij het heel goed doen met spinale fusie", zegt Wetzel.

Aanbevolen:

Interessante artikelen
Oefeningen voor Pectus Excavatum: beste weddenschappen, aan de slag en meer
Lees verder

Oefeningen voor Pectus Excavatum: beste weddenschappen, aan de slag en meer

Pectus excavatum is een aandoening waarbij het borstbeen naar binnen groeit, waardoor de borst een ingestort uiterlijk krijgt. Ook bekend als trechterborst of verzonken borstkas, wordt het zowel bij kinderen als bij volwassenen aangetroffen, maar het wordt meestal opgemerkt wanneer een snelle groeispurt plaatsvindt tijdens de puberteit.

Brachydactylie: wat het is en wat het betekent voor uw gezondheid
Lees verder

Brachydactylie: wat het is en wat het betekent voor uw gezondheid

Brachydactylie is een aangeboren aandoening waarmee een persoon wordt geboren. Het leidt ertoe dat iemands vingers en tenen veel korter zijn dan gemiddeld in vergelijking met de algemene grootte van hun lichaam. Er zijn meerdere soorten brachydactylie die de vingers en tenen verschillend beïnvloeden.

Wat is een kinderarts? Wat ze doen, wanneer je er een zou moeten zien, wat te verwachten?
Lees verder

Wat is een kinderarts? Wat ze doen, wanneer je er een zou moeten zien, wat te verwachten?

Een kinderarts is een arts die gespecialiseerd is in de zorg voor kinderen vanaf de geboorte tot in de kindertijd. Kindergeneeskunde omvat een breed scala aan gezondheidsdiensten, van preventieve zorg tot het diagnosticeren en behandelen van verschillende ziekten en aandoeningen.